เรา ยืนห่างกัน
แค่เพียงเอื้อมมือ
ทำไม เธอไม่เห็น
ที่มองดูชัดเจน
มัน กลับ เลือนลาง
และต่างเป็นมายา
ที่เห็น คือไม่จริง
ที่จริง ที่เป็น นั้นเพียงสายตา
ก็คงไม่อาจ เห็น
ค้นเท่าไหร่ยิ่งไม่เจอ
เมื่อไหร่ที่เจอจะเข้าใจ
แค่หลับตา(โลกเหมือน ทุกสิ่งเหลือเพียง หนึ่งเดียว)
เธอจะเห็น ยามเธอหลับตา(ใช้ใจ สัมผัส และมองสิ่งนั้น)
เธอจะเห็น ตัวฉันเป็นอย่างที่เป็น
ขอบฟ้าไกลสุดตา
ทะเล ผืนทราย แม้ภูผาชัน
หัวใจก็อาจเห็น
แต่ฉันจะอยู่ใกล้กับเธอ
ทุกคราวที่ตัวเราห่างไกล
แค่หลับตา(โลกเหมือน ทุกสิ่งเหลือเพียง หนึ่งเดียว)
เธอจะเห็น ยามเธอหลับตา(ใช้ใจ สัมผัส และมองสิ่งนั้น)
เธอจะเห็น รุ้งงาม
แค่หลับตา(โลกเหมือน ทุกสิ่งเหลือเพียง หนึ่งเดียว)
เธอจะเห็น ดวงดาวเท่าขอบ ฟ้า(ใช้ใจสัมผัส และมอง สิ่งนั้น)
เธอจะเห็น ความรัก ข้างในหัวใจ
แค่หลับตา(โลกเหมือน ทุกสิ่งเหลือเพียง หนึ่งเดียว)
เธอจะเห็น ดวงดาวเท่าขอบ ฟ้า(ใช้ใจสัมผัส และมอง สิ่งนั้น)
เธอจะเห็น ความรัก ข้างในหัวใจ
เธอจะเห็น ดวงดาวเท่าขอบ ฟ้า(ใช้ใจสัมผัส และมอง สิ่งนั้น)
เธอจะเห็น ความรัก ข้างในหัวใจ
แค่หลับตา