Nafile

Vuramadım yüzüne yüzüne
Akar gider içime içime
Seni de söküp alsam nafile
Anlamazlar, kimlere kanıyor eli mahkum
Gönlümü sarıyor, ki yalandan…
Seni bula bula kendimi kaybettim
Üzgünüm, vuramadım yüzüne yüzüne
Ayrıldım yüreğinin penceresinden
Damlayıp yüzüme düştüğün yerden
Attığın her şeyi al şu içimden
Üzgünüm, vuramadım yüzüne yüzüne
Ayrıldım yüreğinin penceresinden
Damlayıp yüzüme düştüğün yerden
Attığın her şeyi al şu içimden
Gittim ama yine döndüm
Gel yüreğimdeki yangını söndür
Kendini kovduğun ine döndün
Seni birdenbire daha dibe gömdüm
Belki de çıkaramam asla yeniden
Cesaret edemez belki de yeni ben
Kim bilir? Ben olurum belki de yenilen
Lakin kazanmış saymam seni de.
Kendimi uğruna harcayamam
Söz verdim kendime yar cayamam.
Yan yana yazmadı bizi kader
Anlamsız kendini bu yolda parçalaman
Biz değiliz sen ve beniz gayrı
Fiziki siyasi sınırımız ayrı
Dokunmaz ikimize hayrı
Kaderimiz kızıl deniz gibi ayrık
Bana ilham lazım bir han değil
Zerresi kafi bir dirhem ne ki?
Nerdeyim bu anda zihnen peki?
Yumruk değilse ne bu sinemdeki?
Seversin masal anlatmayı
Masalın bana yasal ahlak payı
His tatmadım yaşamaktan daha zayıf
Bizi bize böldü bu asal ahmak sayı
Ben tek kaldım, bana yeterim.
Var derim avunup beterin beteri.
Hiç bir şey etmesem tek bir şey ederim
Umursamasa da beni yok sayamaz emeğimi
Ben, kendimi bulurum kaybettiğim gibi
Ruhuma kaydettiğimdin.
Bana tıpkı senin olanı iade ettiğin gibi
Büyük ayıp ettiğini bil.
Üzgünüm, vuramadım yüzüne yüzüne
Ayrıldım yüreğinin penceresinden
Damlayıp yüzüme düştüğün yerden
Attığın her şeyi al şu içimden
Üzgünüm, vuramadım yüzüne yüzüne
Ayrıldım yüreğinin penceresinden
Damlayıp yüzüme düştüğün yerden
Attığın her şeyi al şu içimden
Dalgalı gönlün avucumda mı sığ?
Tok mu, aşk orucunda mısın?
Bilmem kaç mevsim ateşten gömleği sardım
Dudağında mı sır?
Yanıyor liman ah!
Ben kaldım, sen demir aldın
Ben yandım, sen de mi ahı?
Açığım ama sen dem’i aldın
İstiyorsan bizi çözmemi sensiz
İç acılarımın toplamı sensin
Mümkün mü dışarı taşmak selsiz
Her selin ilk yağmuru sensin
Sorgulama yar
Kendini bir kalıba konduramayan ben
Seni sevmişim
Sen Sıfırsın bana bile çarpılamayan
Savrul,
Fırtına yuttum yağmurun ne ki
Islanıyorken ahmağın teki,
Kim benim yerime gözlerindeki?
Saptı yolum
Bişeyleri şiirlere saplıyorum
Şöyle düşün; Ahrazım
Ama ismini sesimde saklıyorum
Yalanın da güzel yananında
Zararın daha büyük yararından
Söylediklerim aramızda
Ama Aramızda bozuk yaramız da
Eğer içinde yoksa maralım
Zorlayamam, içim hala yamalı
Yüzümüzdeki çizgiler aralık
Eylül, ekim , sen ve aralık
Üzgünüm, vuramadım yüzüne yüzüne
Ayrıldım yüreğinin penceresinden
Damlayıp yüzüme düştüğün yerden
Attığın her şeyi al şu içimden
Üzgünüm, vuramadım yüzüne yüzüne
Ayrıldım yüreğinin penceresinden
Damlayıp yüzüme düştüğün yerden
Attığın her şeyi al şu içimden