ในที่สุดก็ต้องมาถึงวัน
วันที่ฉันกลัว วันที่ฉันไม่ต้องการให้มาถึง
วันที่ทั้งชีวิตต้องกลับไปนับหนึ่ง
ทั้งรู้ก็ยังคิดจะดึง ยื้อฉุดไว้
oh! เธอฉันรู้ว่าฉันทำเรื่องทุเรศที่สุด
เกินกว่าที่เธอและใครจะเข้าใจ
เชื่อเถอะ และจะเป็นเรื่องเดียวที่หลุด ทำให้เธอเสียใจ
โปรดทำโทษฉัน โปรดลงโทษฉัน
โปรดทำกับฉันให้สาแก่ใจ
โปรดลงโทษฉัน โปรดเถอะได้ไหม
ที่ฉันทำร้ายใจเธออย่างนี้
ได้โปรดให้ฉันนั้น เป็นคนชดใช้
ความเจ็บทั้งหลายทั้งสิ้นที่มี
ก่อนจะจากฉันไป ฉันขอได้ไหมช่วยลงโทษฉันที
Verse2 อยากกระทืบตัวเองให้จมลงพื้นดิน
กับความโง่งม กับสิ่งที่ฉันทำโดยไม่ยอมคิด
พอทำมันลงไปแล้วค่อยกลับมารับผิด
ทั้งรู้ก็ยังคิดยับยั้งใจ ไว้ไม่ไหว
Pre2: oh! เธอ ฉันรู้ว่าฉันทำเรื่องทุเรศที่สุด ทำให้เธอเสียใจ
โปรดทำโทษฉัน โปรดลงโทษฉัน
โปรดทำกับฉันให้สาแก่ใจ
โปรดลงโทษฉัน โปรดเถอะได้ไหม
ที่ฉันทำร้ายใจเธออย่างนี้
oh! เธอฉันรู้ว่าฉันทำเรื่องทุเรศที่สุด
เกินกว่าที่เธอและใครจะเข้าใจ
เชื่อเถอะ และจะเป็นเรื่องเดียวที่หลุด ทำให้เธอเสียใจ
โปรดทำโทษฉัน โปรดลงโทษฉัน
โปรดทำกับฉันให้สาแก่ใจ
โปรดลงโทษฉัน โปรดเถอะได้ไหม
ที่ฉันทำร้ายใจเธออย่างนี้