Korktum Deseydin

Korktum deseydin anlardım
Alay etmen komik değildi
Sevebilseydin ayrılık da güzeldi
Özleşirdik
Bu kadar yakınımdan dönmen soğuttu içimi.
Başlayamadık
Gereken değeri verseydin. Kırılırdım.
Şimdi sadece üzgünüm.
Zaten sessizdim. Dilsizdi arzularım.
Henüz tavırlara dökülmemişti ruhum.
Belki biraz oyun istiyordun.
Oyunları da ciddiye alırım ben.
Yenmeden bırakmam.
Oynamadım.
Sıkıldım oyuncağıma oyun olmaktan.
Annem bana; “Sen kadın değilsin,
Doğurmuş kızsın” derdi.
Evet anne, kimsenin kadını olamadım
Ben hala senin kızınım
Bi de babamın.