ดวงตะวัน

ดวงตะวันยามเช้าส่อง
當太陽升起照耀得那一刻
ชีวิตผู้คนกำลังเคลื่อนไหว
人們的生活正在進行
ช่างดูสับสนเวียนวนวุ่นวาย
把複雜混亂的事帶來
และพาอะไรมากมายมาให้เรา
也給我們帶來很多精彩的故事
เดินบนทางอ้างว้างเปล่าเปลี่ยว
把孤寂藉口說是自由空閒
ชีวิตคนเดียวบางทีก็เหงา
一個人的生活有時也寂寞無聊
ในวันที่ต้องทนผจญเรื่องเศร้า
每當你要面對憂傷時
มองหาสักคนก็ไม่มี
看不到任何人可以依靠
กับคนที่คอยดูแลใส่ใจ
等待一個可以關心照顧的人
ต้องเฝ้ารออีกแค่ไหนดี
還要再等到什麼時候
คนที่มีที่ ให้เราพักพิง
又可以給我們停靠的地方
จะไปที่ไหนและที่ไหน จะไปหาเขาที่ไหน
我該往哪裡去往哪裡才能找到
ต้องทำเช่นไรจะได้พบเขา
該做些什麼才能找到
คนที่คอยจะยืนอยู่เคียงข้างเรา
一個陪伴我的人
ในวันที่ต้องเหงาขึ้นทุกวัน
任憑時光從指縫滑過
ต้อง ไปที่ไหนและที่ไหน อยากรู้ว่าที่ไหน
很想知道要去哪裡
ถึงจะได้พบคนๆ นั้น
才能找到那個人
ก็ได้แต่ปล่อยเวลาผ่านเลยทุกวัน
只能讓時間過去
ฉันต้องรอต่อไป (ฉันต้องรอต่อไป)
只可以等待(只能繼續等下去)
ดวงตะวันลับฟ้าลง
當太陽從天邊降下的時候
ชีวิตฉันคงยังไม่หยุดเคลื่อนไหว
我的生活卻還沒有停止運行
ต้องคอยคืนวันผ่านนานอีกเท่าไหร่
還要等待多少個夜晚的來臨
จะได้พบใครที่ ฉันรอ
才能與我等的那個人見面
คนที่คอยดูแลใส่ใจ
那個可以給予我關心照顧的人
ต้องเฝ้ารออีกแค่ไหนดี
到底還需要等待多久
คนที่มีที่ให้เราพักพิง
那個可以給我依靠的人
จะไปที่ไหนและที่ไหน จะไปหาเขาที่ไหน
我該往哪裡去往哪裡才能找到
ต้องทำ เช่นไรจะได้พบเขา
該做些什麼才能找到
คนที่คอยจะยืนอยู่เคียงข้างเรา
一個陪伴我的人
ในวันที่ความเหงาก่อตัว เพิ่มขึ้นทุกวัน
任憑時光從指縫滑過每一天都將更寂寞無聊
จะไปที่ไหนและที่ไหน
要到哪裡去
อยากรู้ว่าที่ไหน (จะไปหาเขาที่ไหน)
想要知道在哪裡（將要去哪裡尋找他）
ถึงจะได้พบคนๆ นั้น
才可以遇到那個人
ก็ได้แต่ปล่อยเวลาผ่านเลยทุกวัน
才可以捨棄那一天又一天流逝的時間
ฉันต้องรอต่อไป เพื่อพบใครซักคน
我一定會等下去為了見到那個人