Chuaigh Me Na Rosann
Chuaigh mé na Rosann ar cuairt
Gur bhreathnaigh me uaim an speir
Is thart fá na holeain ó thuaidh
Mar eiht agus cu na diaidh
Se dearfadh gach duine fan chuan
O tharla mé nuas fán cheidh
'Nach maith a aithnim ar do ghruaim
Gur fear thú bhfuil an toir na dhiaidh'
Casadh dom an ainnir dheas óg
Ach má casadh si a labhair go géar
'Más fear thú a bhaineas do mhnaio óig
Cha mholaim ró-mhór do thrade
Chonaic mé fear ar thir mór
Is e ag siul gan bhróg inné
Is dóigh liom gur thusa an fear óg
Is go bhfuil ort an tóir do dhaigh'
Thit muid a dtuirse is i mbrón
Is dfhiafraigh mé den óigbhean chaoin
'Cá bhfuigheas muid gloine le h-ól
A thógfadh an brón dar gcroi? '
'Ta teach beag ar leath-taobh an ród
Is coinnionn sé i gcónaí braon
Gabh thusa, agus buail at an mbord
Is ní dhíolfaidh do phócaí an phingin'
Cha rabh mise i bhfad ag gabháil cheoil
Gur chruinnigh go leor un toigh
Achan fhear is a ghloine ina dhom
Le comhmóradh a thabhairt don dis
Bhi biotáilte fairsing go leor
Cha rabh beagán á ól sa tir
Is dá dtarraingeoinnse gálun Uí Dhomhnaill
Bfhurst mo scor a dhrol
Tharla mé isteach i dtoigh-an-óil
Agus bfhaiteach go lear mé le suí
Ar eagla go dtiochfadh an tóir
Is go mbainfi an óighean diom
Nuair a fuair muid gach ni mar ba chóir
Agus mheas me gur chóir dom sui
Sé duirt si 'Bi thusa ag gabháil cheoil
Is ní dhíolfaidh do phócaí an phingin'
Nuair a lig muid dúinn tuirse le brón
Sé dfhiafraigh an óigbhean diom
'Cá mbionn tú do chónaí sa lá
Nuair nach gcoinnionn tú cró doit féin?'
'Bimse seal dtoigh-an-óil
Cha deanaimse lón den phingin
An méid ud a shaothraim sa lá
A chaitheamh le spórt san oiche'