อาวุธพิฆาต
(Maimhon)ผู้คนในทุกๆ วัน ที่ไหลมาผ่านหู
จากคำคนผ่านบานประตู ที่รู้ถึงความหมาย
ปวดแสบทั้งใจ จุกเจ็บทั้งกาย ถูกทำร้ายด้วยคำ ที่น่ากลัว
เรา ต่างก็ลืม ต่างก็ลืม ลืมอาวุธพิฆาต ที่เฝ้าคอยทำร้าย
ผู้คน ที่ได้ยิน ที่ได้ยิน เจ้าอาวุธพิฆาตที่ยังขยับอยู่
เราจึงไม่คิดเลยสักนิดก่อนที่คิดก่อนที่มันจะพูด ไป
กระสาดกระเซ็น พูดพ่นน้ำลาย มีร้ายและมีดี
เปลี่ยนจิตใจคนด้วยถ้อยวลี จากที่เดิมเคยเป็น
หน้าต่างประตู ได้ยินได้เห็น ถูกดูดเกลือนให้แหลกและน่ากลัว
เรา ต่างก็ลืม ต่างก็ลืม ลืมอาวุธพิฆาต ที่เฝ้าคอยทำร้าย
ผู้คน ที่ได้ยิน ที่ได้ยิน เจ้าอาวุธพิฆาตที่ยังขยับอยู่
เราจึงไม่คิดเลยสักนิดก่อนที่คิดก่อนที่มันจะพูดไป
ต่างก็ลืม ต่างก็ลืม ลืมอาวุธพิฆาต ที่เฝ้าคอยทำร้าย
ผู้คน ที่ได้ยิน ที่ได้ยิน เจ้าอาวุธพิฆาตที่ยังขยับอยู่
เราจึงไม่คิดเลยสักนิดก่อนที่คิดก่อนที่มันจะพูดไป
(AUTTA)สักแต่จะพูดจะพูดเอาแต่พูดแต่ไม่เคยคิด
ถ้าอุปมาชีวิตเป็นผืนดินย่อมมีปากเป็นธารน้ำใสที่ไหลริน
มีสกุณาเริงร่าออกหากิน ลำธารยังคงเคลื่อนเลื่อนไปให้ไหวติง ทว่า
บางคนกระทำตนเป็นน้ำป่า ดูดกลืนกัดเซาะเลาะจนลับฉาก
ทำลายล้างลบกลบให้ช้ำบ่าแล้วฆ่าความรู้สึกกันซ้ำๆ ย้ำด้วยน้ำปาก
อยู่ที่คุณเองว่าจะ สร้างหรือทำร้ายใคร
คิดพินิจให้มากก่อนที่ปากจะทำร้ายใจ
อ้วนหรือผอม ดำหรือขาว แก่เด็กไม่ต้องนำมาด่า
เลือกเอาว่าคุณจะเป็นลำธาร
หรือทำร้ายร้าวรุกราน เหมือนกับน้ำป่า
(Maimhon)เสียด มันพวกนั้น...ด่า
เจ้าพวกนั้น...เหยียด
ชาติชนชั้น...เสียด
ด้วยคำนั้น...
เสียด มันพวก นั้น...ด่า
เจ้าพวกนั้น...เหยียด
ชาติชนชั้น...เสียด
ด้วยคำนั้น...
เสียด มันพวกนั้น...ด่า
เจ้าพวกนั้น ...เหยียด
ชาติชนชั้น...เสียด
ด้วยคำนั้น...