Ástrós

Hann var látinn er löggan kom á staðinn
lagði á mig hendur, sálin fauk
Hann var skrímsli og skaðinn sem hann olli
gaf mér engr annarra kosta völ
Varð að vernda börnin rjúfa þessa hlekki
þeir fella óðan hund, er það kki?

Hann lá á gólfinu á grúfu við borðið
Fyrir utan blikkandi blá ljós
Í augum hennar var ómennið horfið
Hún sagði að nafnið sitt væri Ástrós.
Varð að vernda þau, brjóta þessa hlekki
þeir drepa óðan hund, er það kki?

Fyrstu árin, fyrstu tárin
fyrstu sárin, aftur og aftur
Fyrsta höggið , fyrsta sjokkið
fyrsta fyrirgefðu, aftur og aftur.

Þegar hann drakk, þá dó í honum ljósið
þá urðu augun hans sem svört af nótt.
Ég hélt þennan dag, myndi ég deyja
ég stakk hann ótal sinnum þar til allt varð hljótt.
Hvenær drepur maður mann og hvenær ekki
ég stakk óðan hund er það kki?

Fyrstu árin, fyrstu tárin
fyrstu sárin, aftur og aftur
Fyrsta höggið, fyrsta sjokkið
fyrsta fyrirgefðu, aftur og aftur.

Fyrstu árin, fyrstu tárin
fyrstu sárin, aftur og aftur
Fyrsta höggið, fyrsta sjokkið
fyrsta fyrirgefðu, aftur og aftur.

Fyrstu árin, fyrstu tárin
fyrstu sárin, aftur og aftur
Fyrsta höggið, fyrsta sjokkið
fyrsta fyrirgefðu, aftur og aftur.

fyrsta fyrirgefðu, aftur og aftur, fyrsta fyrirgefðu, aftur og aftur.