《無情的行船人》Bô-tsîng ê Kiânn-tsûn-lâng
一帆It-huân
孤單在港邊
koo-tuann tsāi káng-pinn
毋知等啥人
m̄-tsai tán siánn-lâng
無疑你是無情的
bô-gî lí sī bô-tsîng ê
行船兄
kiânn-tsûn-hiann
行船兄
kiânn-tsûn-hiann
阮也已經將情看破
gún iā í-king tsiong tsîng khuànn-phuà
毋再來想伊
m̄-tsài lâi siūnn i
到底為著啥物原因
tàu-tué uī-tio̍h siánn-mih guân-in
又來坐港邊
iū lâi tsē káng-pinn
想起著你咱早日
siūnn-khí tio̍h lí lán tsá-ji̍t
情意糖蜜甜
tsîng-ì thn̂g-bi̍t-tinn
你是漂浪的
lí sī phiau-lōng ê
無情的海鳥
bô-tsîng ê hái-tsiáu
叫你的名也袂應
kiò lí ê miâ iā buē ìn
行船兄
kiânn-tsûn-hiann
行船兄
kiânn-tsûn-hiann
連紲踮在這個港邊
liân-suà tiàm-tsāi tsit ê káng-pinn
等待過數年
tán-thāi kè sòo-nî
對阮約束彼句情話
tuì gún iok-sok hit kù tsîng-uē
怎樣放袂記
tsuánn-iūnn pàng-buē-kì
滿腹的憂愁苦味
muá-pak ê iu-tshiû khóo-bī
催著珠淚滴
tshui tio̍h tsu-luī tih
全然無消息
tsuân-jiân bô siau-sit
予阮心稀微
hōo gún sim hi-bî
猶原你是無情的
iu-guân lí sī bô-tsîng ê
行船兄
kiânn-tsûn-hiann
行船兄
kiânn-tsûn-hiann
一場春夢
tsi̍t-tiûnn tshun-bāng
從此拍醒
tsiông-tshú phah-tshínn
情是割了離
tsîng sī kuah liáu-lī
聽著遠遠船螺聲音
thiann-tio̍h hn̄g-hn̄g tsûn-lê siann-im
連連吼袂停
liân-liân háu buē thîng
不覺又引阮帶來
put-kak iū ín gún tài-lâi
難忘苦情味
lân-bōng khóo-tsîng bī
無情的行船人