საყვარლის საფლავს ვეძებდი,
我找尋著愛人的墳墓
ვერ ვნახე!.. დაკარგულიყო!..
但我找不到！它沒了！
გულამოსკვნილი ვჩიოდი:
我自心底地哭喊著：
„სადა ხარ, ჩემო სულიკო?!“
你在何方啊，蘇麗珂！
გულამოსკვნილი ვჩიოდი:
我自心底地哭喊著：
„სადა ხარ, ჩემო სულიკო?!“
你在何方啊，蘇麗珂！
萬刺間我看見了一株玫瑰
ეკალში ვარდი შევნიშნე,
獨自開放著，亭亭玉立
ობლად რომ ამოსულიყო,
我滿懷激動地問它：
გულის ფანცქალით ვკითხავდი:
你可是我的蘇麗珂？
„შენ ხომ არა ხარ სულიკო?!“
我滿懷激動地問它：
გულის ფანცქალით ვკითხავდი:
你可是我的蘇麗珂？
„შენ ხომ არა ხარ სულიკო?!“
夜鶯默默不作聲
躲在叢叢灌木中
სულგანაბული ბულბული
我低聲再次問道：
ფოთლებში მიმალულიყო,
你可是我的蘇麗珂？
მივეხმატკბილე ჩიტუნას:
我低聲再次問道：
„შენ ხომ არა ხარ სულიკო?!“
你可是我的蘇麗珂？
მივეხმატკბილე ჩიტუნას:
鳥兒它驚慌失措
„შენ ხომ არა ხარ სულიკო?!“
用嘴輕輕啄著花
唧唧喳喳叫起來呀
შეიფრთქიალა მგოსანმა,
好像是說“就是我！”
ყვავილს ნისკარტი შეახო,
唧唧喳喳叫起來呀
ჩაიკვნეს-ჩაიჭიკჭიკა,
好像是說“就是我！”
თითქოს სთქვა : „დიახ, დიახო!“
“這便是你在找尋的，
ჩაიკვნეს-ჩაიჭიკჭიკა,
你現在得以歇息了！
თითქოს სთქვა: „დიახ, დიახო!“
願你日日幸福，
夜晚就要來臨了！
„ეგ არის, რასაც ეძებდი,
願你日日幸福，
მორჩი და მოისვენეო!
夜晚就要來臨了！ ”
დღე დაიღამე აწ ტკბილად
და ღამე გაითენეო!
დღე დაიღამე აწ ტკბილად
და ღამე გაითენეო!
Сулико